نمره قبولی روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها در خنثی‌سازی نقشه دشمنان در فتنه اخیر
تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۱۳۳۸۸
امیدعلی مسعودی، مدیر گروه ارتباطات اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه سوره با تبریک روز خبرنگار درباره نقش اطلاع‌رسانی در جامعه گفت: اگرچه نمی‌توان رسالت پیامبران را به خبرنگاران تشبیه کرد، ولی به لحاظ پیام‌رسانی هر خبرنگاری می‌تواند رسالت پیامبرگونه خود را انجام دهد.
مسعودی ادامه داد: در جامعه‌ای که آگاهی و دانش خبری وجود نداشته باشد، آسیب‌پذیری بیشتری وجود دارد و آن جامعه هزینه‌های بسیار سنگینی خواهد داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدیر گروه ارتباطات اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه سوره با بیان اینکه اولین قانونی که باید خبرنگار بداند، قانون مطبوعات است، افزود: گرچه انتقاداتی به این قانون از لحاظ ایجاد محدودیت‌ها و فقدان فصل حقوق خبرنگاران وارد است، ولی باید به قانون احترام گذاشت و اگر اشکالاتی هست، این نکات را به قانون‌گذار گفت، تا اصلاحات آن صورت گیرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا رسانه‌های داخل کشور در مقابل جنگ ترکیبی اخیر توانستند روایت میدان را به عهده بگیرند و در عین حال هجمه‌های اخیر را خنثی کنند، گفت: باوجود هجمه سنگینی که در سال گذشته داشتیم و الان همچنان ادامه دارد، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها در حد توانشان توانستند موضوعات پیرامون را پوشش دهند. امیدواریم مسائل پیش‌رو بخصوص مسائل اقتصادی را با کمک خبرنگاران زبده و مسئولین حل کنیم.
مسعودی درباره انتشار اخبار درستی که در تضاد با منافع ملی است، توضیح داد: در انتشار اخبار باید دقت کنیم، که آیا آن خبر در تضاد با منافع ملی ماست؟ در جا‌هایی که ممکن است امنیت جامعه با انتشار یک خبر درست و واقعی دچار هزینه شود، باید دست نگه داشت، تا با دقت بیشتر و در فرصت مناسب آن را منتشر کرد؛ چراکه اساس جامعه امنیت آن است. گاهی یک خبر به خودی خود اشکال ندارد، ولی در قالب گزارش یا مصاحبه برای جامعه هزینه دربر خواهد داشت.
رئیس هیئت مدیره انجمن سواد رسانه‌ای ایران با بیان اینکه مهم این است که مطلبمان را با چه سبکی و در چه زمانی منتشر می‌کنیم، بیان کرد: جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت. باید دید زمان، مکان و جو جامعه چگونه است.
وی درباره اقدام اخیر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که با هدف چابک‌سازی رسانه‌های کشور در حال انجام است، توضیح داد: در پاسخ به این سوال دو نظریه وجود دارد. یک نظریه می‌گوید که هر رسانه‌ای حرفی دارد، بیان کند. چه اشکالی دارد تعداد خبرگزاری‌هایمان زیاد باشد؟ ما باید زمینه رقابت سالم را برای آنها فراهم کنیم. ما از تعداد زیاد خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها، مجلات و شبکه‌های اجتماعی ضرر نمی‌کنیم. ما از رقابت ناسالمی که هست، ضرر می‌کنیم.
مسعودی در پاسخ به این سوال که در کنار تعدد رسانه‌ها شاهد محتوای یکسان تولید شده در فضای رسانه‌ای کشور هستیم، گفت:، چون رقابتی وجود ندارد. وقتی زمینه رقابت ایجاد شود، خبرگزاری‌ها از روی دست هم و مطبوعات از روی دست خبرگزاری‌ها نمی‌نویسند. الان چرا تیراژ روزنامه‌های ما کاهش پیدا کرده است؟ اگرچه اطلاع‌رسانی خبری در فضای مجازی سرعت بیشتری دارد، ولی همین شرایط را ژاپن و کشور‌های اروپایی هم دارند. آنقدر تیراژ روزنامه‌های ما کاهش یافته، در آن کشور‌های کاهش نیافته است.
به گفته مدیر گروه ارتباطات اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه سوره، در آن کشور‌ها علاوه‌بر رقابت، روزنامه‌ها به سمت تخصص‌گرایی حرکت کردند. متاسفانه بیشتر مطبوعات ما سیاسی هستند و اصرار می‌کنند که سیاسی نیستند. در مقابل روزنامه‌های اقتصادی به علت تخصصی بودنشان بهتر با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند. روزنامه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هم باید به این سمت حرکت کنند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه هامنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خبرنگاران اغتشاشات رسانه معاند خبرگزاری ها روزنامه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۳۳۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادی‌سازی بی‌حجابی؛ شبیخون فرهنگی
نیاز به پوشش و پرهیز از برهنگی جزو گرایش‌های فطری است که خداوند متعال آن را در وجود انسانها قرار داده است. علاوه بر تاثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش بسزایی دارد. از طرفی شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملی‌بودن حجاب را تایید می‌کند.
در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.
پوشش انسانها صرف‌نظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف می‌شود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح می‌شود، اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته، اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه می‌شود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیاز‌های اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهاد‌های آموزشی اهمیت بالایی دارند.
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
جاده کندوان یک طرفه شد